საქართველოს დემოგრაფიული პრობლემები გაზიარება პარამეტრები

[beso]

მოგეხსენებათ საქართველო მდებარეობს გეოპოლიტიკურად და ეკონომიკურად მნიშვნელოვან ადგილზე. აქ თავს იყრის სხვადასხვა სტრატეგიული გზები. აქვე იკვეთება მსოფლიო მნიშვნელობის სახელმწიფოების ინტერესები. ასე იყო ოდითგან. სწორედ ამიტომ, საქართველო ხშირად ხდებოდა საომარი ასპარეზი. აქ იკვეთებოდა სპარსელების და ბიზანტიელების ინტერესები. არაბების და სპარსელების. თურქების და სპარსელების. რუსების და თურქების.
სამწუხაროდ ასეა დღესაც...
ქართველ ხალხს ბუნებრივია უწევდა ბრძოლა. ბრძოლა გადარჩენისათვის, ბრძოლა მართლმამიდებლობის შენარჩუნებისათვის. ამ ბრძოლაში გვეხმარებოდა სამშობლოს და უფლის სიყვარული.

ასე ამბობდა სპარსეთში
თყვეთ წაყვანილი ქართველი
რაც უნდა მტანჯონ მაწამონ
მე არ გავხდები სპარსელი
ხეზე დამკიდონ ფეხებით
ცეცხლი შემინთონ ვიწვოდე
მე მაინც ვეტყვი მტარვალსა
მე ქართველი ვარ იცოდე

ეს უანგარო თავდადებული სიყვარული გვეხმარებოდა, შეგვენარჩუნებინა თვითმყოფადობადობა, გაგვეწია წინააღმდეგობა ურიცხვი მტრისთვის და ამავე დროს არ გაგვეწყვიტა კულტურული განვითარება.
მიუხედავათ მძიმე დღეებისა და მრავალი ძნელბედობის ჟამისა ქართველი კაცი სამშობლოს გარეშე ვერ ძლებდა. სიცოცხლეს სწირავდა და სამშობლოს არ თმობდა.
მრავალ მწერალს და პოეტს აქვს აღწერილი სამშობლო დაკარგული ქართველის სევდიანი ისტორია.
მაგრამ რა ხდება დღეს..?
ემიგრაციის მძლავრი ნაკადი გაედინება საქართველოდან.
ვინც აქ რჩება ვერც ის ახერხებს გამრავლებას, ზოგი სოციალურ ფონს აბრალებს, ზოგი ვერ ხედავს გამრავლების აუცილებლობას.
შემოგვეჩვია და ფართოდ გაიდგა ფესვი ისეთმა დამღუპელმა სენმა როგორიცაა ნარკომანია. რაც ადამიანის გამრავლების უნარს მნიშვნელოვნად აქვეითებს.
ასევე წინ გველოდება მრავალი საომარი მოქმედება, გვინდა თუ არა... ერთის მხრივ, ისტორიული,ჩვენს იურისდიქციის ქვეშ არსებული სამშობლოს შესანარჩუნებლად, და მეორეს მხრივ დაკარგული ისტორიული სამშობლოს დასაბრუნებლად.
ბუნებრივია საომარი მოქმედებები, ისედაც მძიმე დემოგრაფიულ მდგომარეობას კიდევ უფრო დაამძიმებს. მაგრამ ეს გარდაუვალია.
ყოველივე ამაზე ფიქრმა და მსჯელობამ მიგვიყვანა ერთ ინიციატივამდე რომელიც ალბათ მწვავე დებატების საგანი გახდება. და ეს არ იქნება დემოგრაფიული პრობლემის მოგვარების ერთადერთი გზა... არამედ ეს იქნება ამ უზარმაზარი პრობლემის მოგვრებაში ერთი მცირე ქვა. მაგრამ ისეთი რომ მსჯელობის საგნად ღირს.
ინიციატივის არსი მდგომარეობს შემდეგში:
მოგეხსენებათ მსოფლიო სამედიცინო პრაქტიკაში აპრობირებული მეთოდია ხელოვნური განაყოფიერება. ამაზე თავის პოზიციას აფიქსირებს მსოფლიოს სხვადასხვა მართლმადიდებლური ეკლესია, და მათ შორის საქართველოსიც. ხელოვნური განაყოფიერება დასაშვებია მხოლოდ გარკვეული პირობების გათვალისწინებით. ასევე იქმნება შესაბამისი ბანკები, რომლებიც უზრუნველყოფენ განაყოფიერებისთვის აუცილებელი კვერცხუჯრედების კონსერვაციას და შენახვას. მაგრამ არ არის საზოგადოების მხრიდან მონიტორინგის საიმედო პირობები.
მოგეხსენებათ ომში წასული ადამიანი არაა დაზღვეული სხვადასხვა ტრამვისგან, მათ შორის ისეთისგანაც რომლის შედეგადაც დაკარგავს გამრავლების უნარს. მაგრამ შეიძლება ტრამვის შემდეგ მოუნდეს გამრავლება და შვილის ყოლა.
ჩვენს მიერ შემოთავაზებული ინიციატივა გულისხმობს ომში წასული ადამიანის ხელოვნური განაყოფიერებისთვის აუცილებელი ნივთიერების წინასწარ შენახვას შესაბამის ბანკებში, და მასზე საჯარო და საიმედო მონიტორინგს საზოგადოების მხრიდან.
და შესაბამისი ადამიანის გამრავლების უნარის დაკარგვის შემთხვევაში მოხდეს არსებული ბანკიდან შესაბამისი ნივთიერების გამოყენება, რაც უზრუნველყოფს მის შემდგომ გამრავლებას ქრისტიანულ ჩარჩოებში, ისე რომ ოჯახის მთლიანობა არ დაირღვეს.
გთხოვთ გულდასმით გაეცნოთ ინიციატივის არსს და გააკეთოთ შესაბამისი კომენტარი. წინასწარ გიხდით მადლობას ყურადღებისათვის.

[ლევანი]

ძველად ებრაელებს (და არა მარტო მათ) ჰქონდათ ლევირათის-თესლის აღდგენის წესი. ჩვენი გადმოსახედიდან ეს უზნეობაა და წარომოუდგენელი, თუმცა სჯულით ქონდათ მათ ეს დადებული, და , შეიძლება ითქვას ამ წესმა იმოქმედა დიდწილად მათ ფიზიკურ გადარჩენაზე.
ლევირათის წესის თანახმად, გარდაცვლილის ძმას ან ახლო ნათესავს შეეძლო გარდაცვლილის ქვრივის ცოლად მოყვანა, ამ კავშირის შედეგად შობილი ითვლებოდა გარდაცვლილის შვილად.'და-თუ-მკჳდრებულ იყვნენ შენ შორის ორნი ძმანი ერთად და მოკუდეს ერთი იგი მათგანი და ცოლი იგი მისი უშვილო დაშთეს, ნუ განვალნ იგი ქმრისა უცხოსა, არამედ ძმამან მისმან მიიყვანოს იგი და შეირთოს ცოლად.და თუ ესუას მისგანი შვილი, დაადგინოს იგი სახელად ძმისა მის თჳსისა მომკუდრისა...' II რჯული.25.5-6. orthodoxy.ge

რატომ გავიხსენე ეხლა ეს წესი- რა თქმა უნდა ამის აღდგენაზე კი არ უნდა ვისაუბრო. უბრალოდ, ვიფიქრე, რომ ამ თემასთანაა დაკავშირებული ნაწილობრივ. ჯერ ერთი, აქ ჩანს რომ ეს საქციელი სჯულიერია, გაცილებით უფრო ზნეობრივია ცოლ-ქმრის ხელოვნური განაყოფიერება, ვიდრე ლევირათი, უბრალოდ , იმ დროს ტექნიკურად შეუძლებელი იყო ამის სხვა გვარად გაკეთება.

[lingvo]

ერის გამრავლების ძალიან კარგი სტიმულია პატრიარქის მიერ მესამე შვილის ნათლობა. ეს უკვე დადებითად აისახა შობადობის სტატისტიკაში.
ხელოვნური განაყოფიერება კი უხეში ჩარევაა ჩემი აზრით.

შევეცდები მოვიყვანო არგუმენტები:

- მაინტერესებს, რატომ კრძალავს ეკლესია ხელოვნურ განაყოფიერებას და სცოდავს თუ არა ექიმი ამის გაკეთებით?

- ხელოვნური ჩასახვის იდეა ჯერ კიდევ არ არის მკვეთრად მიუღებელი ქრისტეანული ცნობიერებისათვის. გაცილებით მეტად პრობლემურია იმ მეთოდების ზნეობრივი გამართლება, რომლითაც ეს იდეა ხორციელდება. თანამედროვე ტექნოლოგიები წინააღმდეგობაში მოდიან ეკლესიურ ზნეობასთან ძირითადად ორ საკითხთან მიმართებაში: ემბრიონის ადამიანური ღირსების არცნობა და ოჯახურ ერთობაში მესამე პირის - დონორის ჩარევის დაშვებადობა.

კვერცხუჯრედის განაყოფიერება ხელოვნური ჩასახვისას შეიძლება მოხდეს დედის წიაღში (ინსემინაციის მეთოდები) ან დედის ორგანიზმს გარეთ. ქრისტეანული მსოფლმხედველობისათვის ერთადერთ მისაღებ ფორმად ხელოვნური ჩასახვისა შეიძლება ჩაითვალოს ისეთი მეთოდი, როცა დედაკაცის კვერცხუჯრედის განაყოფიერება ხდება მისსავე სხეულში მისი მეუღლის გენეტიკური მასალით. ამასთან ერთად არ უნდა ხდებოდეს ჰორმონების ზემოქმედებით ჭარბი რაოდენობის კვერცხუჯრედების წარმოქმნა შემდგომში „არასაჭირო“ ემბრიონების მოცილების მიზნით. ნებისმიერი სხვა მეთოდი დაუშვებელია ქრისტეანული მორალის თვალსაზრისით.

უნდა ითქვას, რომ ინსემინაციის ზემოთხსენებული მეთოდი ნაკლებად შედეგიანია და ზოგ შემთხვევაში სრულიად უშედეგოც. გაცილებით მეტ შედეგს იძლევა in-vitro მეთოდი, როცა კვერცუჯრედის განაყოფიერება ხდება დედის ორგანიზმს გარეთ. განაყოფიერებული კვერცხუჯრედი - ზიგოტა საინკუბაციოდ თავსდება სპეციალურ მკვებავ გარემოში, სადაც ხდება უჯრედების გაყოფა. დაახლოებით რვაუჯრედიანი მდგომარეობის მიღწევისას ჩანასახი შეიყვანება დედის ორგანიზმში. ამ მეთოდის გამოყენებისათვის ხდება ჰორმონალური საშუალებებით დედის ორგანიზმში კვერცუჯრედების წარმოქმნის ჰიპერსტიმულირება, ლაპაროსკოპიით მათი გამოყვანა და რამოდენიმე კვერცუჯრედის გამოყენება (ჩვეულებრივად 3-4). თუ ამართლებს ერთი ემბრიონი და ახერხებს დედის წიაღში განვითარებას, დარჩენილები ნადგურდება ან გამოიყენება საექსპერიმენტოდ, თუ არადა, დედის სხეულში შეიყვანება შემდეგი. ეს ქმედება (ემბრიონების განადგურება) თავისი სიმძიმით უტოლდება აბორტის ცოდვას, რადგან ჩასახვისთანავე ემბრიონს გააჩნია ადამიანის ღირსება. როცა ეკლესია კრძალავს აბორტს, ის არ განსაზღვრავს ემბრიონის ასაკს. რამოდენი საათის ჩასახულს აქვს იგივე ღირებულება, რაც რამოდენიმე კვირისას.

შესაძლოა, მეცნიერებისა და ტექნოლოგიების განვითარებამ დაგვაყენოს ისეთი ფაქტის წინაშე, როცა სხეულგარეშე (ექსტრაკორპორალური) განაყოფიერების მეთოდისათვის არ იქნეს საჭირო ერთ კვერცხუჯრედზე მეტი. მართლამადიდებელ ღმრთისმეტყველთა შორის მიდის მსჯელობა ამ მეთოდის ეთიკურ მხარეზე. თუმცა უნდა ითქვას, რომ ლათინებისაგან განსხვავებით, მართლმადიდებელ ღმრთისმეტყველთა უმეტესობა უარყოფითად აფასებს ამ მეთოდსაც.

სხეულგარეშე განაყოფიერებისას ხშირად ხდება ჩარევა ემბრიონში გენეტიკის „გაუმჯობესების“ ან სქესის შერჩევის მიზნით. ფაქტობრივად ეს ჩარევა ღმრთის განგებულებაში ჩარევას წარმოადგენს. ის შემდგომში გაუთვალისწინებელი პრობლემების წინაშე დააყენებს კაცობრიობას.

ოჯახი არის ორი ადამიანის ერთობა, როცა ისინი არიან არა ორ, არამედ „ერთხორც“. შვილი კი - ამ ერთობის ნაყოფია. ყოველგვარი ჩარევა მესამე პირისა ამ ერთობაში არის ოჯახის სიწმიდის და ერთობის ხელყოფა. სწორედ ასეთი ჩარევაა მესამე პირის - დონორის უჯრედების გამოყენება. ეწინააღმდეგება ეკლესია ისეთ შემთხვევებსაც, როცა გენეტიკური დედა არ არის დედა-რეციპიენტი (ანუ ის დედაკაცი, რომელიც თავს იდებს ბავშვის 9 თვე მუცლით ტარებას). რადგან ორსულობის პერიოდში დედასა და შვილს შორის ყალიბდება განსაკუთრებული დედა-შვილური ურთიერთობა, ემოციურ-სულიერი კავშირი. ბავშვისთვის ძნელი ხდება იმის გაგება, ვინ არის მისი დედა - გენეტიკური დედა, თუ ის, ვინც მუცლით ატარა და გულით აღიქვამს დედად.

არის კიდევ სხვაგვარი პრობლემები. ასე მაგალითად, ეს მეთოდი შვილიერების საშუალებას აძლევს სექსუალური უმცირესობების წარმომადგენლებს, მარტოხელა დედაკაცებს, საკმაოდ დიდი ასაკის მქონე პიროვნებებს (როგორც ეს მოხდა რუმინეთში, როცა იმშობიარა 68 წლის ქალმა). მართალია, ეს უკვე არა ტექნოლოგიის, არამედ ზნეობის სფეროა და შესაძლოა კანონითაც დარეგულირდეს, მაგრამ რა სახის კანონს ველოდებით ჩვენ ცივილიზებული სამყაროსაგან, რომელსაც აბორტი, არატრადიციული სქესობრივი პარტნიორობა, და მრავალი სხვა მანკიერება დასაშვებად მიაჩნია?

ჩვენთვის, მართლმადიდებელთათვის, მნიშვნელოვანია სულიერი მხარე ამ პრობლემისა. რატომ მიმართავს ქრისტეანი ხელოვნურ განაყოფიერებას? უშვილობა, ცხადია ტკივილია ოჯახისათვის. ეკლესია ჯვრისწერისას გამოითხოვს ოჯახის შვილიერებასა და მათ კურთხევას. მაგრამ ერთია განზრახვა კაცისა, და სხვა - განგებულება ღმრთისა. უზომო მწუხარება უშვილობის გამო წარმოაჩენს ადამიანის ეგოიზმს.ადამიანი არ ურიგდება ღმრთის განჩინებას, ხელოვნურად ცდილობს წინააღმდეგობის გადალახვას. ასეთ შემთხვევაში ის იმკის სავალალო ნაყოფს. ჩვენთვის მნიშვნელოვანია არა უბრალოდ გვყავდეს შვილი, არამედ ის, რომ შვილი იყოს კეთილგონიერი, ღმრთისმოშიში, ჯანმრთელი. ამისათვის კი არ კმარა მხოლოდ მატერიალური უზრუნველყოფა და სწორი აღზრდა, - საჭიროა ღმრთის კურთხევაც. მხოლოდ ასეთი შვილიერება ანიჭებს ოჯახს ბედნიერებას. ამიტომ უშვილობისას განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია სულიერი ცხოვრების მოწესრიგება, ლოცვა, სიწმიდისაკენ სწრაფვა, მოშურნეობა, ფიქრი იმაზე, თუ რისი თქმა უნდა უფალს შვილიერების დაბრკოლებით. იქნებ მოწყალების ისეთი ფორმისაკენ მოგვიწოდებს, როგორიცაა უდედმამო ბავშვის აღზრდა. გარდა ამისა, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ოჯახი იქმნება არა მხოლოდ შვილიერებისათვის. მეუღლეებისთვის ოჯახი არის სიყვარულის, თავდადების, ეგოიზმის დაძლევის, ღმრთის ნებისადმი მორჩილების სასწავლებელი. ჩვენ ვეძიოთ სასუფეველი და ყველაფერი, რაც კეთილი და მისაღებია ჩვენთვის მოგვეცემა ღმრთის მიერ.

(დეკანოზი ანდრია კემულარია)

http://www.orthodoxy.ge/pasukhebi/10.htm#7


Православная Церковь об ЭКО

Русская православная церковь рассматривает различные проблемы биоэтики, к которым относятся и вопросы преодоления бесплодия, в своем официальном документе «Основы социальной концепции» (2000). К нравственно допустимым методам преодоления бесплодия отнесено «искусственное оплодотворение половыми клетками мужа, поскольку оно не нарушает целостности брачного союза, не отличается принципиальным образом от естественного зачатия и происходит в контексте супружеских отношений»[3].

Церковь дает неодобрительную оценку тем вариантам экстракорпорального оплодотворения, при которых используются донорская сперма, донорские яйцеклетки или суррогатная мать: «Использование донорского материала подрывает основы семейных взаимосвязей, поскольку предполагает наличие у ребенка, помимо „социальных“, еще и так называемых биологических родителей. „Суррогатное материнство“, то есть вынашивание оплодотворенной яйцеклетки женщиной, которая после родов возвращает ребенка „заказчикам“, противоестественно и морально недопустимо…»[3]. Также Церковь выступает против тех вариантов ЭКО, при которых могут быть получены заведомо большее количество эмбрионов, чем это необходимо для переноса в матку: «Нравственно недопустимыми с православной точки зрения являются также все разновидности экстракорпорального (внетелесного) оплодотворения, предполагающие заготовление, консервацию и намеренное разрушение „избыточных“ эмбрионов. Именно на признании человеческого достоинства даже за эмбрионом основана моральная оценка аборта, осуждаемого Церковью»[3].

Также Церковь обращает внимание на необходимость проведения ЭКО в рамках церковного брака: «Употребление репродуктивных методов вне контекста благословенной Богом семьи становится формой богоборчества, осуществляемого под прикрытием защиты автономии человека и превратно понимаемой свободы личности»[3].

Для проведения процедуры ЭКО в соответствии с рекомендациями РПЦ пациентам необходимо заранее обсудить с врачом необходимость оплодотворения одной, двух или трех яйцеклеток, с тем, чтобы все полученные эмбрионы были перенесены в матку. Врачи всегда идут навстречу пациентам в такой просьбе, но следует учесть, что шансы на наступление беременности при таком варианте ниже, чем при получении большего количества эмбрионов (из-за отсутствия выбора наиболее жизнеспособных среди эмбрионов).

წყარო: http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%AD%D0%BA%...%BD%D0%B8%D0%B5

როგორც სტატიის გაწითლებული აბზაციდან ვხედავთ, თუ მოხდება მხოლოდ ერთი ემბრიონის მიღება, მაშინ ორსულობის ბოლომდე მიყვანის შანსი მცირეა. მრავალი ემბრიონის მიღება და იქიდან "საუკეთესოს" შერჩევა კი ბუნბებრივია უდიდესი ცოდვაა.
ვთქვათ ერთი ემბრიონის შემთხვევაში ორსულობა ბოლომდე ვერ მივიდა. ვისი პასუხისმგებლობა იქნება?

[lingvo]

ისტორიიდან ცნობილია, რომ ომიანობის შემდეგ ერის შობადობა ბუნებრივად იზრდებოდა. ალბათ არის ამის სტატისტიკაც. ასე რომ ეს ღვთის წყალობით ბუნებრივად რეგულირდება და არაა საჭირო ხელოვნური განაყოფიერების გამოყენება.

ამავე თემას ეხმაურება ღეროვანი უჯრედების თემა.

ღეროვანი უჯრედები მოიპოვება დედის პლაცენტისგან და ინახება სპეციალურ ბანკში (შენახვა საკმაო თანხებთანაა დაკავშირებული).

როდესაც ბავშვი გაიზრდება და ცხოვრებაშ კიბო ან სხვა მძმე დაავადება დაემართება, შეუძლია ღეროვანი უჯრედები გამოიყენოს მკურნალობაში (როგორც ამბობენ ეფექტურიაო). მემგონი ესეც მიუღებელი უნდა იყოს მორწმუნე ადამიანისთვის. თქვენ როგორ ფიქრობთ?

[ლეონი]

ოჯახი იქმნება არა მხოლოდ შვილიერებისათვის

ოჰო...

უზომო მწუხარება უშვილობის გამო წარმოაჩენს ადამიანის ეგოიზმს.

ეუჰ...

დეკანოზი ანდრია კემულარია

არადა დიდ პატივს ვცემ ამ ადამიანს...

ლათინებისაგან განსხვავებით, მართლმადიდებელ ღმრთისმეტყველთა უმეტესობა უარყოფითად აფასებს ამ მეთოდსაც.

და არ ვკითხულობთ რატომ ხდება ასე? პასუხი მარტივია... ლათინებმა მშვენივრად შეისწავლეს ეს საკითხი მეცნიერულ ღვთისმეტყველურ დონეზე, რასაც მართლმადიდებლებზე ვერ ვიტყვით...

მემგონი ესეც მიუღებელი უნდა იყოს მორწმუნე ადამიანისთვის.

იქნებ დააკონკრეტო რატო უნდა იყოს მიუღებელი? არ ვარ ამ საკითხში გარკვეული...

[animani]

დავიწყოთ იმით, რომ კარგია როდესაც ფიქრობ და გული შეგტკივა ჩვენი ერის გამრავლების პრობლემაზე და თუ არა პატრიარქის ინიციატივა , მართლაც სავალალო მდგომარეობა იყო საქართველიში ამ მხრივ.
როდესაც რუსეთში უამრავი წახალისებებია პირველ შვილზეც, ფულადი დახმარება და უფასო სამედიცინო მომსახურეობა გარკვეულ ასაკამდე.
ამჯერად, თითქოს სახელმწიფომაც აიღო გარკვეული ვალდებულება სამზე მეტ შვილიან ოჯახების დახმარების მხრივ. შეიძლება ყველაფერი ეს არ არის საკმარისი, მაგრამ წინ გადადგმული ნაბიჯია მრავალშვილიანების წასახალისებლად.
მაგრამ, როგორც ამბობენ მედალს ორი მხარე აქვს. და ამ საკითხს მე პირადად უფრო ფართოდ გავშლი.
ერთი მხრივ ძალიან კარგია მყარი, მრავალშვილიანი ოჯახები და ქვეყნის სიმტკიცეა, მაგრამ როგორც ამბობენ ერთი მერცხლის ჭიკჭიკი გაზაფხულს ვერ მოიყვანსო და კიდევ უამრავი რამ არის გასაკეთებელი ერის დემოგრაფიული პრობლემის მოსაგვარებლად. თუნდაც უამრავი გაუთხოვარი და დაუქორწინებელი
მოქალაქე, ომებში დაღუპული ათასობით ახალგაზრდა, ნარკომანია, ალკოჰოლიზმი, უამრავი ინფექციური დაავადებები და მრავალი მიზეზი, რომელიც აფერხებს ერის გამრავლებას. და იმის მტკიცება, რომ ეს პრობლემები თითქოს თავისით მოგვარდება სრული უაზრობაა. ყველა სატკივარს თავისი წამალი ჭირდება და თითოეულმა ჩვენგანმა უნდა იზრუნოს შეძლებისდაგვარად. ყველა ჩვენგანმა ჩვენ–ჩვენი ჯვარი უნდა ვიტვირთოთ, სწორედ ეს არის ნამდვილი პატრიტიზმი, ერისა და სამშობლოს სიყვარული.
არანაკლებ მნიშვნელოვანია ნარკომანია, თუმცა შთამომავლობა თითქოს შენარჩუნებულია, მაგრამ თავს იჩენს ფსიქიკური და ნევროლოგიური დარღვევები, დამბლები და ათასგვარი სიმახინჯეები, რაც უდიდესი დანაშაულია ერის ქვეყნისა და საკუთარი შთამომავლობის წინაშე.
და ყველა ამ პრობლემის ჩამოთვლა და განხილვა შორს წაგვიყვანს, ახლა რაც შეეხება იმ პიროვნებებს, რომლებიც შეიარაღებულ ძალებში მსახურობენ, ან სხვა ძალოვან სტრუქტურებში, ან მეხანძრეებს.
ნებისმიერი ადამიანის გამრავლების საკითხი ეს არის ძალიან ინტიმური , პირადული საკითხი. შვილები მხოლოდ სიყვარულით უნდა იბადებოდნენ და არა მოვალეობის მიზნით. ბავშვებს მოსიყვარულე მშობლები და ოჯახი ჭირდება, მხოლოდ ასეთი გზით აღზრდილი შთამომავლობაა ერის სიძლიერე და არა მოვალეობის მიზნით გაჩენილი ბავშვები, რომლებიც მოკლებული იქნებიან ოჯახურ სიმყუდროვეს. გვეყოფა დანევროზებული, ფსიქოლოგიურად დათრგუნული ბავშვები, რომლებიც თუნდაც არასტაბილური, აწეწილი ოჯახების გამო, თუნდაც გაცილებილი მშობლების გამო დიდ ფსიქოლოგიურ დისკომფორტს განიცდიან.
აღარაფერს ვამბობ უმამო ბავშვებზე, როგორ უნდა ავუხსნათ და რით ვაპირებთ გავუქარვოთ მამის ნოსტალგია. ჩემი აზრით ძალიან დიდი ეგოიზმია დედის მხრიდან, მესმის და ძალიან კარგად მესმის თუ მათ ცხოვრებაში არ გაუმართლათ და ვერ შექმნეს ოჯახი და სურვილი აქვთ გაზარდონ '" მომავლის იმედი",
შვილი და ჰქონდეთ ცხოვრებაში მიზანი, მე არავის გაკიცხვას არ ვაპირებ, უბრალოდ მხოლოდ ჩემს პოზიციას ვაფიქსირებ ბავშვის ჩასახვა უნდა ხდებოდეს მხოლოდდამხოლოდ სიყვარულით, სხვა ყველანაირი ჩარევა მე პირადად მიუღებლად და არაეთიკურად მიმაჩნია. სხვა საკითხია ამას, როგორ უყურებს რელიგია მაცნიერება და საზოგადოება.

[beso]

animani
და რა ხელოვნური განაყოფიერების დროს ბავშვის მშობლებს ერთმანეთი რატომ არ ეყვერებათ??

[beso]

თუ ამართლებს ერთი ემბრიონი და ახერხებს დედის წიაღში განვითარებას, დარჩენილები ნადგურდება ან გამოიყენება საექსპერიმენტოდ, თუ არადა, დედის სხეულში შეიყვანება შემდეგი. ეს ქმედება (ემბრიონების განადგურება) თავისი სიმძიმით უტოლდება აბორტის ცოდვას, რადგან ჩასახვისთანავე ემბრიონს გააჩნია ადამიანის ღირსება.

და ოთხივე რომ გადაიყვანონ დედის მუცელში რა მოხდება? ოთხი ტყუპი დაიბადება რაც ძალიან კარგი იქნება ჩემი აზრით. განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის განადგურება რა თქმა უნდა საშინელებაა და მაგის აუცილებლობაც არაა.

მართლამადიდებელ ღმრთისმეტყველთა შორის მიდის მსჯელობა ამ მეთოდის ეთიკურ მხარეზე. თუმცა უნდა ითქვას, რომ ლათინებისაგან განსხვავებით, მართლმადიდებელ ღმრთისმეტყველთა უმეტესობა უარყოფითად აფასებს ამ მეთოდსაც.

ამ სიტყვებთან წინააღმდეგობაში მოდის შენი მეორე სტატიია.

Русская православная церковь рассматривает различные проблемы биоэтики, к которым относятся и вопросы преодоления бесплодия, в своем официальном документе «Основы социальной концепции» (2000). К нравственно допустимым методам преодоления бесплодия отнесено «искусственное оплодотворение половыми клетками мужа, поскольку оно не нарушает целостности брачного союза, не отличается принципиальным образом от естественного зачатия и происходит в контексте супружеских отношений»[3].

ოჯახი არის ორი ადამიანის ერთობა, როცა ისინი არიან არა ორ, არამედ „ერთხორც“. შვილი კი - ამ ერთობის ნაყოფია. ყოველგვარი ჩარევა მესამე პირისა ამ ერთობაში არის ოჯახის სიწმიდის და ერთობის ხელყოფა. სწორედ ასეთი ჩარევაა მესამე პირის - დონორის უჯრედების გამოყენება.

სადმე წაიკითხე რომ ჩვენი ინიციატივა დონორის უჯრედების გამოყენებას გულისხმობდა??

არის კიდევ სხვაგვარი პრობლემები. ასე მაგალითად, ეს მეთოდი შვილიერების საშუალებას აძლევს სექსუალური უმცირესობების წარმომადგენლებს, მარტოხელა დედაკაცებს, საკმაოდ დიდი ასაკის მქონე პიროვნებებს (როგორც ეს მოხდა რუმინეთში, როცა იმშობიარა 68 წლის ქალმა). მართალია, ეს უკვე არა ტექნოლოგიის, არამედ ზნეობის სფეროა და შესაძლოა კანონითაც დარეგულირდეს, მაგრამ რა სახის კანონს ველოდებით ჩვენ ცივილიზებული სამყაროსაგან, რომელსაც აბორტი, არატრადიციული სქესობრივი პარტნიორობა, და მრავალი სხვა მანკიერება დასაშვებად მიაჩნია?

ძველი ქართული ანდაზა თუ გაგიგია, მგლის შიშით ცხვარი ვის გაუწყვეტიაო, ხოდა რახან საშიშროებებია მაგიტომ არ ღირს უარის თქმა. ეგრე ზიარების დროსაც არის საშიშროება რომ უღირსად მიეახლო სიწმინდეს და დაიწვა, მაგრამ ეგ ხომ არ ნიშნავს რომ ზიარებაზე უარი ვთქვათ.

[beso]

ჩვენთვის, მართლმადიდებელთათვის, მნიშვნელოვანია სულიერი მხარე ამ პრობლემისა. რატომ მიმართავს ქრისტეანი ხელოვნურ განაყოფიერებას? უშვილობა, ცხადია ტკივილია ოჯახისათვის. ეკლესია ჯვრისწერისას გამოითხოვს ოჯახის შვილიერებასა და მათ კურთხევას. მაგრამ ერთია განზრახვა კაცისა, და სხვა - განგებულება ღმრთისა. უზომო მწუხარება უშვილობის გამო წარმოაჩენს ადამიანის ეგოიზმს.ადამიანი არ ურიგდება ღმრთის განჩინებას, ხელოვნურად ცდილობს წინააღმდეგობის გადალახვას.

ცხრა ძმა ხერხეულიძის დედამ ცხრა შვილი სამშობლოს გაუჩინა და როცა საჭირო გახდა გაწირა კიდევაც ქმართან ერთად. და ეს გახდა მათი მაცხოვნებელი გზა! შვილი არა მარტო მშობლისაა არამედ სამშობლოსი, და ვინც შვილს საკუთრებად მიიჩნევს ის ეგოისტია რა თქმა უნდა. ხელოვნურ განაყოფიერებას იმიტომ მიმართავს რომ ერი გაამრავლოს, გაცილებით იოლია მარტო ცოლ ქმრის ცხოვრება მაგრამ ერი ??
ვერ ვხვდები, რატომ მიიჩნევ რომ შვილი ადამიანს პირადი კეთილდღეობისთვის სჭირდება? რა მრავალი შვილი და მათი აღზრდა ჯვარი არაა? და მაცხოვნებელი არაა?
ღვთისმშობლის მშობლებიც უშვილოები იყვნენ, მაგრამ არ შეუწყვეტიათ ლოცვა და გამუდმებით თხოვდნენ ღმერთს შვილს. ასევე იოანე ნათლისმცემლის მშობლებსაც არ ყავდათ შვილი და ისინიც სთხოვდნენ.
შვილი რომ არ გყავს იმას არ ნიშნავს რომ მიიჩნიო თითქოს ეს უფლის ნება იყოს.ეს ალბათ უფრო სასჯელია. უფალმა მოგვცა გამრავლების კურთხევა და თუ მოცემულ მომენტში შვილი არ გყავს ყველანაირად უნდა ეცადო რომ გყავდეს, უნდა ილოცო ამისთვის და სამედიცინო მიღწევებზე უარი არ უნდა თქვა მხოლოდ იმ მოტივით რომ უბლის ნება არ ყოფილაო ჩემთვის შვილიო. შვილი შეიძლება შენ თითონ არ გინდოდეს, თორე უფალს ყოველთვის უნდა ადამიანების გამრავლება. და ამიტომაც აკურთხა ქორწილი კანას გალილეაში.
მე არ ვლაპარაკობ რომ ამიტომ მართლმადიდებლობიდან უნდა გადაუხვიო მეთქი, მე ვიძახი რომ მართლმადიდებლობაში დაშვებული ყველა მეთოდი უნდა სცადო და თან უნდა ილოცო. თუ გაქ ამის სურვილი რა თქმა უნდა.

და მართლმადიდებლური სამყაროსთვის რომ დასაშვებია ხელოვნური განაყოფიერება ეს შენი რუსული სტატიიდანაც ბრწყინვალედ სჩანს

როგორც სტატიის გაწითლებული აბზაციდან ვხედავთ, თუ მოხდება მხოლოდ ერთი ემბრიონის მიღება, მაშინ ორსულობის ბოლომდე მიყვანის შანსი მცირეა. მრავალი ემბრიონის მიღება და იქიდან "საუკეთესოს" შერჩევა კი ბუნბებრივია უდიდესი ცოდვაა. ვთქვათ ერთი ემბრიონის შემთხვევაში ორსულობა ბოლომდე ვერ მივიდა. ვისი პასუხისმგებლობა იქნება?

ბოლომდე მივა თუ არა ეს ღვთის ნებაა მაგრამ ადამიანმა უნდა სცადოს.

[lingvo]

ხელოვნურ განაყოფიერებას იმიტომ მიმართავს რომ ერი გაამრავლოს, გაცილებით იოლია მარტო ცოლ ქმრის ცხოვრება მაგრამ ერი ??

ბესო, სწორად გამიგე, ერის გამრავლება არ არის თვითმიზანი და საერთოდ მიზანს ყველა საშუალება არ ამართლებს. ღვთის მადლითა და კურთხევით მრავლდება ოჯახი...ერი...
ხელოვნური გზით ამ საკითხის გადაწყვეტა ყოვლად მიუღებელია ჩემთვის.

[beso]

ერის გამრავლება აუცილებელია. თუ არ გავმრავლდით გადავშენდებით. სწორედ ამ მიზანს ემსახურება პატრიარქის ინიციატივაც.
ყველა საშვალება არ ამართლებს მაგრამ რომელიც ეკლესიურად დაშვებულია ის კი ამართლებს.

საქმე წმიდათა მოციქულთაჲ (აღწერილი ლუკა მახარებელისაჲ)
თავი 10
9. და ხვალისაგან მი-რაჲ-ვიდოდეს იგინი გზასა ზედა, ქალაქსა მიეახლნეს, აღჴდა პეტრე ერდოსა ზედა ლოცვად ჟამსა მეექუსესა, 10. რამეთუ შეემშია და უნდა პირისა ჴსნაჲ. და ვიდრე იგინი უმზადებდეს მას, იყო მის ზედა განკჳრვებაჲ, 11. და ხედვიდა ცათა განხუმულთა და გარდამომავალსა ჭურჭელსა რასმე, ვითარცა ტილოსა დიდსა ოთხთაგან კიდეთა ზე დამოკიდებულსა ზეცით ქუეყანად, 12. რომელსა შინა იყო ყოველი ოთხფერჴი და ქუეწარმავალი და მჴეცი ქუეყანისაჲ და მფრინველნი ცისანი. 13. და იყო ჴმაჲ მისა მიმართ: აღდეგ პეტრე, დაკალ და ჭამე. 14. მიუგო პეტრე და ჰრქუა: ნუ იყოფინ, უფალო, რამეთუ არასადა შეგინებული და არაწმიდაჲ შესრულ არს პირსა ჩემსა. 15. და მერმე კუალად მეორედ ჴმაჲ იყო მისა მიმართ და თქუა: რომელი-იგი ღმერთმან წმიდა ყო, შენ ნუ შეგინებულ გიჩნს. 16. ხოლო ესე იყო სამ გზის, და კუალად ამაღლდა ჭურჭელი იგი მუნვე ზეცად.
http://www.orthodoxy.ge

რაც ეკლესიამ დაადგინა რომ არაა ცოდვა იმას ნუ ავიკრძალავთ.

[lingvo]

beso
ეკლესიას ეს არ დაუდგენია. ის რუსული წყარო რომ მოვიტანე არაა მტკიცებულება და ოფიციალური განცხადება რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიისა. როგორც მამა ანდრიამ, ბრძანა ამ საკითხთან დაკავშირებით ჯერ არაა გარკვეული ყველაფერი.

მართლამადიდებელ ღმრთისმეტყველთა შორის მიდის მსჯელობა ამ მეთოდის ეთიკურ მხარეზე. თუმცა უნდა ითქვას, რომ ლათინებისაგან განსხვავებით, მართლმადიდებელ ღმრთისმეტყველთა უმეტესობა უარყოფითად აფასებს ამ მეთოდსაც.

[beso]

ჯერ ერთი არ ვიცით უმცირესობა აფასებს უარყოფითად თუ უმრავლესობა, მეორეც, ამ თემაზე თუ დაიწყება მუშაობა დარწმუნებული ვარ დადებითი პასუხით დამთავრდება. ყოველ შემთხვევაში, ჯერ თუ პოზიცია არაა აფიქსირებული მსჯელობა შეიძლება. და ასე კატეგორიული უარი არაა მართებული

[აბესალომ]

ამ საკითხთან დაკავშირებით ვესაუბრე დეკ. ანდრია კემულარიას.

- იწყნარებს თუ არა ეკლესია ხელოვნურ განაყოფიერებას, როდესაც მხოლოდ 1 კვერცხუჯრედს ანაყოფიერებენ და არა მრავალს, რომელთაგანაც ერთს დატოვებენ, სხვებს კი კლავენ?
- მეტ-ნაკლებად მისაღებია ისეთი განაყოფიერება, რომელიც ხორცილდება დედის წიაღში. მეტ-ნაკლებად იმიტომ, რომ ამისთვის საჭირო ხდება მამაკაცის ჩუკენობით დაცემა და არ შეიძლება ცოდვამ შედეგად სიკეთე გამოიღოს. ხოლო ექსტრაკორპოლარული ყოველთვის მიუღებელია, რადგან ხელოვნურად უნდა მოხდეს რამოდენიმე კვერცუჯრედის მომწიფება.


- ერთ ჩემს ნაცნობს მოუვიდა იდეა, რომ ჯარისკაცებმა, რომლებსაც ახალი მოყვანილი ყავთ ცოლი და ჯერ შვილი არ ყავთ, ომში წასვლის წინ ჩააბარონ სპერმა ბანკში და ომში დაინვალიდების შემთხვევაში მოხდეს ხელოვნური განაყოფიერება, ყოველგვარი მე-3 პირის (სუროგატი დედების) მონაწილეობის გარეშე.
- ეს იდეა მოკლებულია მთავარს - ღმრთის იმედს.


- ამ იდეას ამყარებს იმით, რომ ჩვენ კურთხევა მოგვცა ღმერთმა გამრავლებისა.
- არ არის სწორი კურთხევის აბსოლუტიზირება. ასე თუ მივუდექით, თვით ღმერთს დავადანაშაულებთ ღალატში, რაკი ზოგჯერ უქორწინებელიც გაყავს.


- ამ იდეას ჩემი მეგობარი კიდევ ასე ამართლებდა: ერის ამოწყვეტის საშიშროება არსებობსო და მხოლოდ აბორტის საწინააღმდეგო პროპაგანდა საკმარისი არ არის, არამედ ყველა არაცოდვიანი საშუალება უნდა გამოინახოს, რათა ერის დემოგრაფია გაუმჯობესდესო. რას ფიქრობთ ამაზე?
- ნაწილობრივ ვეთანხმები. ნაწილობრივ იმიტომ, რომ კონტრაცეპციის ყველა ფორმა ერის დემოგრაფიულ მაჩვენებლებს ანადგურებს. მაგრამ თვიმიზნად არ უნდა იქცეს გამრავლება, არამედ ზნეობრივი სიმაღლე. რა არზი აქვს, საქართველო იყო მრავალრიცხოვანი, მაგრამ გარყვნილი ერი?!

- თუ ადამიანს შვილი არ ეძლევა, ეს ხომ ღვთის დაშვებით ხდება და რატომაა გამართლებული გარკვეული (რა თქმა უნდა არა ყველა) სახის სამედიცინო ჩარევები?
- ეს ჩარევა ძირითადად ადამიანის სისუსტისადმი დათმობაა, თორემ ნამდვილად მორწმუნე, თუ აშკარად სნეულებრივი მდოგმარეობა არ აქვს, ნაკლებად მიმართავს ექიმს. ჩემს დას 11 წელი არ ყავდა შვილი და არ უმკურნალიათ. ასე ამბობდნენ, წმ. ილია მართალიც კი იყო უშვილო, მაგრამ ცხოვნებაში რა დააკლდა ამითო. მერე კი მისცა უფალმა, უკვე ორი ყავთ.

ვფიქრობ, ყველაზე დიდი ღმრთისადმი ნდობაა. შვილი თავისთავად არ არის ბედნიერება. ის შეიძლება სასჯელიც იყოს, თუ მისი გაჩენა მიზნად იქცა. ბედნიერებაა, როცა შვილი ქრისტესია.


- ანუ, შვილიერებისათვის და ჯანმრთელობისათვის სამედიცინო ჩარევისადმი ეკლესიის დამოკიდებულება ერთნაირია (არც ჯანმრთელობა და არც შვილიერება არ უნდა იყოს მიზანი), თუ ჯანმრთელობისათვის უფრო თამამად შეგვიძლია ექიმს მივმართოთ?
- ორივე შემთხვევაში დასაშვებია ჩარევა, მაგრამ შვილიერებისათვის ჩარევის ფორმები ბევრად შეზღუდულია და არ უნდა დაეყრდნოს მხოლოდ მედიცინის მიღწევებსა და ექიმის ფანტაზიას.

[animani]

ამ საკითხთან დაკავშირებით ვესაუბრე დეკ. ანდრია კემულარიას.

დიდი მადლობა აბესალომ, მამა ანდრიას სიტყვები დიდი ნუგეშია ყველა იმ ადამიანისთვის, ვინც ამ პრობლემების გარემოცვაში იმყოფება.

[აბესალომ]

დიდი მადლობა აბესალომ, მამა ანდრიას სიტყვები დიდი ნუგეშია ყველა იმ ადამიანისთვის, ვინც ამ პრობლემების გარემოცვაში იმყოფება.

თუმცა ნაწილობრივ დაეთანხმა მამა ანდრია ბესოს იდეას.

ჩემი აზრით ასეთი არჩევანის წინაშე ვართ: უნდა დავუთმოთ თუ არა ადამიანის სისუსტეს (მცირედმორწმუნეობასა და უსასოობას)?

ალბათ მოძღვარმა უნდა გადაწყვიტოს ყველა კონკრეტულ შემთხვევაში ძლიერია თუ არა ადამიანი (ჯარისკაცი) რწმენაში, რამდენად ამყარებს იგი იმედს ღმერთზე და შესაბამისი გადაწყვეტილება მიიღოს.

[beso]

მეტ-ნაკლებად იმიტომ, რომ ამისთვის საჭირო ხდება მამაკაცის ჩუკენობით დაცემა და არ შეიძლება ცოდვამ შედეგად სიკეთე გამოიღოს.

მე რამდენადაც ვიცი ეს აუცილებელი არაა, სხვა სამედიცინო საშვალებაცაა.

- ეს იდეა მოკლებულია მთავარს - ღმრთის იმედს.

მაინტერესებს აბჯარს როცა იმევს ჯარისკაცი ის არაა მოკლებული ღმერთის იმედს? ღმერთს თუ არ უნდა ხომ უაბჯროსაც არ მოკლავს. და თუ უნდა აბჯრიანად წაახდენს. სადაა მანდ ღმერთის იმედი? თუ უაბჯროთ წავიდეთ ომში?

ამ იდეას ამყარებს იმით, რომ ჩვენ კურთხევა მოგვცა ღმერთმა გამრავლებისა.

ამ იდეას მე იმით ვამყარებ რომ ცუდს ვერაფერს ვხედავ მასში. და გამრავლებაზე კურთხეცა რომ მოგვცა იმიტომ ვახსენე რომ მუსირებდა აზრი თითქოს გამრავლებაზე ზრუნვა ცოდვააო...

თვიმიზნად არ უნდა იქცეს გამრავლება, არამედ ზნეობრივი სიმაღლე. რა არზი აქვს, საქართველო იყო მრავალრიცხოვანი, მაგრამ გარყვნილი ერი?!

ეს თვითმიზანი რა სიტყვაა ვერაფრით ვერ გამიგია, ვერ ვწვდები... მე არსად არ მიტქვამს რომ ჩვენი აზროვნების ორიენტირი გამრავლებაზე ფიქრი უნდა იყოს მეთქი. ჩემი აზრით გამრავლებაზე ზრუნვა ერზე ზრუნვის მხოლოდ ერთ ერთი კომპონენტია. ვიმეორებ, ერთ ერთი! და არა ერთადერთი.

[animani]

beso

მუსირებდა აზრი თითქოს გამრავლებაზე ზრუნვა ცოდვააო...

ასეთი აზრი მე მგონი არავის გამოუთქვამს.

ბესო, იქნებ კონტრაცეპტივების გამოყენების აკრძალვაზეც ვისაუბროთ, ეს არანაკლებ აფერხებს ერის გამრავლებას და რამდენადაც ვიცით მათ გამოყენებას უარყოფითად უყურებს ეკლესია.

მე მაინც ასე ვუყურებ ამ საკითხს, როდესაც ადამიანი ბრძოლის ველზე მიდის, არ უნდა ფიქრობდეს ვაი და მოვკვდები, ან დავინვალიდდები და შთამომავლობა არ მეყოლებაო. უძველესი დროიდან უწვერულვაშო
ბიჭები მიდიოდნენ ბრძოლის ველზე და გმირულად იხოცებოდნენ, მაგრამ ქართველი ერი დღესაც არსებობს.
ხელოვნური განაყოფიერება არ არის გამოსავალი ამ სიტუაციიდან.
არის სხვა მრავალი მოუგვარებელი პრობლემები, რაც შობადობაზე მოქმედებს.

[beso]

- ორივე შემთხვევაში დასაშვებია ჩარევა, მაგრამ შვილიერებისათვის ჩარევის ფორმები ბევრად შეზღუდულია და არ უნდა დაეყრდნოს მხოლოდ მედიცინის მიღწევებსა და ექიმის ფანტაზიას.

რა თქმა უნდა მხოლოდ ექიმზე მინდობას არავინ გულისხმობდა. პირიქით, აუცილებელია ამ პროცესის კონტროლი საზოგადოების და ეკლესიის მხრიდან.

[beso]

animani
ქართველი ერი დღეს რომ არსებობს ამისთვის სხვადასხვა ღონისძიებებს მიმართავდნენ ჩენი წინაპრები. მათ შორის ყველასათვის ცნობილი, დავით აღმაშენებლის მიერ ყივჩაღების ჩამოსახლება. მსგავს ღონისძიებებს სხვა დროსაც მიმართავდნენ ქართველები. და თან ბუნებრივი მიგრაციის პროცესიც მიმდინარეობდა.
დღევანდელ დღეს როგორი ტემპითაც იცლება საქართველო მოსახლეობისგან, ესე ალბათ არასოდეს ყოფილა. და გამრავლების უნარიც ალბათ არასოდეს არ გვქონია ესე დაკარგული.

ასეთი აზრი მე მგონი არავის გამოუთქვამს.

უთქვამს...